Opptak

Omsider har Lars O. Haugens orkester somla seg inn i studio i Myrkroken for å spela inn si første plate. Det går ikkje så fort, men det ser ut til at eitt spor er sånn omtrentleg i boks, og ei heilt ny låt på tur inn på repertoaret.
Det er ein fascinerande måte å jobba med tekst på, som lyd og som del av eit musikk-arrangement. Tekst på papir kan vera fint, det òg, og det å frmføra direkte for publikum er alltid herlig. Å lesa rett inn i ei maskin, lytta oppmerksomt på eigen stemme såvel som heile lydbiletet, ta nye opptak, justera på ting i etterkant, det er snålt, nytt og spennande. Alt vert liksom meir plastisk, men samstundes endå meir spikra når det først er spikra. Ein trykt tekst er ikkje så ferdigtolka som ein lest tekst er, medan musikken både kan utvida og innskrenkja tolkningsrommet, ikkje berre ved å vera der, men gjennom korleis han vert arrangert, korleis tekst og musikk heng i hop, korleis kvart instrument vert spelt, korleis heile lydbiletet er samansett. Korleis tre ulike temperament tilpassar seg kvarandre, stundom dreg same veg, stundom i ulike retningar. Forsiktig sirklar me inn noko som vonaleg korkje er berre dikt med musikk til eller omvendt, men eit møte mellom tekstane og musikken. Eg har byrja kalla det songar, eg trur det er det eg eigentleg skriv.
Eg trur det kan verta ei fin plate etter kvart. Litt rar, ikkje så veldig dansbar, kan hende, men i alle fall med ei og anna låt ein kan nynna på.