Plagar seg sjølv og likar det

Han lærer aldri. Seint heim frå jobb, akkurat tid til å kasta i hop ein rask middag, hiva han innpå, kraftslumra på sofaen i ti minutt, hiva seg i bilen til idrottshallen og der finst ikkje den ting i verda han har mindre lyst til enn halvannan time med i grunnen meiningslaus fysisk aktivitet som å springa opp og ned ei åtti meter lang stripe tartan langsmed ei fotballbane full av støyande ramp og dei tusen fotballane deira som flyg vegg og tak i mellom.
Og kvar gong er det likevel like moro undervegs og like godt etterpå. Og kvar gong er han like støl og hjelpeslaus dagen etter, like sliten og full av ulyst neste gong tida nærmar seg for å trena. Han lærer aldri.