11. februar 2008
Post-it
På tallause oppfordringar (to er tallaust nok for meg) og av lutter skrivetrong kjem skribenten krypande attende til tastaturet. Eit anna tastatur, ein annan plass, bla, bla, bla, vidløftige metakommentarar i bøttar og spann, titt-tei, her er jei og så bortetter: Post-journal (å gud, så fiffig, da) er omsider ein realitet.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
1 kommentar:
Takk du vår helt, du er attende.
Du følte vi kvaler og otte kjende.
Med faderleg ansvar du treiv penna att, og reiv opp fra djupet vår tapte skatt.
Legg inn en kommentar