Allmogen les - og skriv

At romanar på mobilen var populært i Japan, hadde eg for så vidt lese før, men i The New Yorker fann eg ein ganske interessant og omfattande reportasje om fenomenet som set det i ein slag samanheng. Kort oppsummert: Klassisk trivial- og serielitteratur, produsert online og anonymt, trykt i store opplag og forakta av den litterære offentlegheita. Det interessante, nye, bortsett frå skrivemåten, er samansmeltinga av forfattar- og lesarrollen. Ein populær nettstad for slike romanar har, ifølgje artikkelen, over ein million titlar, dei fleste laga av amatørar og gratis tilgjengeleg. Og det har sjølvsagt òg med skrivemåten å gjera. Her heime har eg inntrykk av at elektronisk litteratur (for å kalla det det) har vore ei sak for avantgarden. Men eg har ei kjensle av at det kjem til å endra seg.